اثرات مهاری تیموکینون، ماده موثره سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، بر انقباضات خودبخودی و برانگیخته ایلئوم خوکچه هندی

مقدمه: به تازگی نشان داده شده که اسانس دانه‌های سیاه‌دانه و ماده شاخص آن، تیموکینون، اثر شل‏کنندگی بر تراشه و ایلئوم دارند. مکانیسم‌های مختلفی از جمله مهار کانال‌های کلسیمی برای اثرات شل‌کنندگی اسانس دانه‌های سیاه‌دانه پیشنهاد شده است. اما در یک بررسی نشان داده شده است که تیموکینون اثرات شل‌کنندگی خود را احتمالاً با مهار گیرنده‌های هیستامینرژیک و سروتونرژیک اعمال می‌کند. هدف: در این تحقیق، به منظور ارزیابی دقیق‌تر مکانیسم عملکرد تیموکینون بر فعالیت انقباضی عضلات صاف، اثرات فارماکولوژیک آن بر پاسخ‌های انقباضی ایلئوم جدا شده خوکچه هندی بررسی گردید. روش‌ بررسی: از آزمایش‌های ثبت کششی بر روی ایلئوم جدا شده خوکچه هندی در حمام بافتی با استفاده از ترانسدیوسر ایزومتریک متصل به دستگاه فیزیوگراف استفاده گردید. بدین ترتیب که انقباضات خودبخودی ایلئوم و پاسخ‌های انقباضی برانگیخته توسط استیل‌کولین (M 10)، هیستامین (M 100)، پتاسیم کلراید (mM 10) و تحریک الکتریکی (فرکانس Hz 20، مدت زمان ms 2/0، شدت V130)، قبل و بعد از افزودن تیموکینون (M 100، 80، 40، 20، 10) ثبت گردید. هم‌چنین به منظور ارزیابی نقش کانال‌های کلسیمی در اثرات مهاری تیموکینون، انقباضات ناشی از تحریک الکتریکی، قبل و بعد از افزودن تیموکینون، ابتدا در محیط عاری از کلسیم و سپس در حضور غلظت‌های تجمعی کلسیم کلراید (mM 2، 1، 4/0، 2/0، 1/0)، ثبت و مقایسه گردید. نتایج: نتایج نشان داد که تیموکینون با حداقل غلظت M 20، ارتفاع انقباضات خودبخودی (01/0p